{GOT7} BM วิศวะU//U [BamMark] 5-เกรียนแล้วไง ชอบป้ะละะ555-
-5-
“แบมครับ..” ทักกูทำไมครับพี่คนสวย==”
“ครับ..พี่มาร์ค?” เสียกูสั่นอย่างแรงครับตอนนี้ เหมือนกูไปลักลูกสาวของลุงกำนันแล้วจับปล้ำทำเมียอะไรแบบนั้นเลยอะ
“คือ มึง ปล่อย กู ครับ ไอสัส” อู้หู นี่พี่พูดติดอ่างจริงๆหรือพี่ตั้งใจครับ? สุดยอดไปเลย*-*
“ครับปล่อยละคร้าบบบ” ผมจัดการปล่อยมือจากเอวบางๆของพี่เขาพลางพยุงพี่เขาขึ้นด้วย โอ้โห..หน้าพี่อะช่วยบังคับให้มันไม่แดงหน่อยได้ป้ะ? พี่เป็นหมอนะพี่ต้องทำได้ดิ นี่กูสามารถเก็บตังค์ค่าใช้บริการพี่เขาได้เลยนะเนี่ย
แต่ไม่เอาดีกว่าครับ...เอาไว้เก็บตังค์กันบนเตียงดีกว่า อิอิ
“แล้วเราอะอยู่ชั้นไหน?” เอ้า พี่ก็ถามอะไรโง่ๆเนอะ ที่ผมมาด้วยเนี่ยก็เพราะผมอยู่ชั้นเดียวกับพี่คร้าบบบ ก็นี่มันชั้นสุดท้าย ถ้าผมอยู่ชั้นอื่นผมก็ต้องบอกพี่ก่อนดิ นี่ในหัวพี่คิดอะไรอยู่เนี่ย?
น้องกันต์อยากจิครายยยยยยย
“ผมก็ตามพี่เนี่ย คงอยู่ชั้นดาวดึงมั้ง?”
ป้าบ!
อ..อุ้ย..น้องกันต์ขอโทษครับ ครั้งนี้แม่งเจ็บจริง คือแม่งตบปุ๊บแสบปั๊บ อิเหี้ยเอ๊ยยยยยย นี่ถ้าผมไม่ได้เป็นคนขี้เก๊ก(ที่ได้อิทธิพลมาจากเจ๊หวัง)นะ ผมได้ลงไปฟุบอยู่กับพื้นแน่ๆ นี่แค่ตีแขน ถ้าตีตูดนี่จะขนาดไหนวะ? กูสงสารลูกๆที่น่ารักของผมจังที่จะโดนพี่มาร์คคนสวยตีก้นอะ
ลูกๆไม่ต้องกลัวนะลูกๆ เดี๋ยวป๊าช่วยเอง(จะช่วยได้หรือเปล่าก็ไม่รู้==)
ว่าไปนั่นมือผมก็เอื้อมไปลูบพุงพี่เขาทันที อุ้ย น้องแบมมือลื่นอะคับบ พี่มาร์คไม่โกรธนะะะ คือพุงพี่มาร์คไม่มีให้น้องแบมบีบเล่นเลยอะคับ มาเป็นเมียผมดิ เดี๋ยวจะเลี้ยงดูอย่างดีเลย เดี๋ยวจะเลี้ยงให้มีพุง(สักนิก)เลยคอยดูเดะ!
“แบมทำอะไรอะ” พี่มาร์คหันมาถามผมครับ แต่ก็ไมได้ขัดขืนอะไรผมนะ
“ลูบทักทายลูกอะคับ” ผมตอบกลับแบบกวนๆ หวังว่าคงจะไม่โดนฝ่าามืออรหั---
ป้าบๆๆๆๆ!
ชิบหายแล้วครับท่านนักอ่านที่รักทุกท่าน ไม่ใช่ครั้งเดียว..และเป็นข้างเดิมด้วยนะ ผม อยากจะ บอกพี่มาร์ค ว่า! ฟวยยยยยยยยยยยยย!
“อ..เอี๊ยกก” นี่กูเป็นลิงตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย
“พี่ทำผมเจ็บบบ พี่ต้องรับผิดชอบโพ้มมม” ผมพูดใส่พี่เขาพลางเดินลากสังขารของตัวเองตามไปที่ห้องของพี่เขา ห้องไรวะดูเลขแป๊ป 208นี่เองง อยู่ตรงข้ามห้องของผมด้วยแหละ555 จัดไปวะ! กูต้องได้พี่เขาเป็นเมีย! ฮึ่ม สู้เว่ยไอกันต์!
“รับผิดชอบอะไร? พี่ไปทำเราท้องรึไงฮะ?” อ่อ..เปล่าครับ(._.)
“คนที่ต้องท้องมันเป็นพี่ต่างหาก” ผมแซวคนสวยตรงหน้าไปด้วยเบียดตัวเองเข้าไปในห้องพี่เขาด้วย เรื่องเนียนนี่พี่กันต์ไม่แพ้เฮียบี๋แน่นอนครับแต่พี่เขาก็พยายามจะดันผมออกจากห้องให้ได้ โถ่ พี่อะ== คนอย่างผมนี่การันต์ตรีความแมนด้วยนะเว่ย กูแมนครับ no ตุ๊ด no เทย...ฮันแน่มีความหน้าแดงนะครับพี่มาร์คคึ มีใจให้น้องแบมก็บอกมา อิอิส
“ทะลึ่งอะแบม แล้วเข้ามาในห้องพี่ทำไมเนี่ย” เอ๊า จะเป็นผัวเมียกันแล้วก็ต้องเข้าออกห้องของคนรักเป็นเรื่องธรรมดาปะคับพี่มาร์ค? นี่พี่คิดอะไรเนี่ยยย น้องแบมไม่ได้คิดอะไรเลยนะะะะ จริงงงจริ๊งงงงงงง
แล้วอีกอย่างนะพี่เลิกดันหลังผมออกไปข้างนอกได้ละ คือมันสะกิดให้รอยช้ำที่เจ็บอยู่แล้วมันเจ็บกว่าเดิมอะเข้าใจป้ะ?
“โห่พี่ ผมระบมไปทั้งตัวเพราะพี่นะเนี่ย อย่างน้อยก็เอายามาทาให้ผมหน่อยก็ดี” เอ้า! ยิ่งดันยิ่งหยอดอะเอาดิ! นี่ผมต้องดึงความจริงมาใช้เลยนะเนี่ย!
“โว้ยยยย ห้องมึงไม่มียาทางั้ยยยยย” พี่อย่ามาหยาบใส่โพ้มมมมม
“ครับห้องผมไม่มีครับ(._.)” ผมตอบไปหน้านิ่งเพราะมันเป็นเรื่องจริงครับ ห้องผมมีแต่กองงานเอกสารต่างๆ กองงานโปรเจ็กบลาๆๆ คือเอาเป็นว่า มัน เละ มาก! เอื้อ
“เออแค่นี้ก็จบ” ...ฮะ?
เดี๋ยวๆ พี่มาร์คยอมง่ายๆงี้เลยอ่อ? เดี๋ยวนะหมอ? หมอเป็นไรคับ?5555 หมอเป็นเมนส์ก็บอกผมมาคับไม่ต้องอาย เยี่ยวรดที่นอนก็เป็นมาแล้ว(?) ฝันเปียกก็ผ่านมาแล้ว(??) นับประสาอะไรกับเมนส์ใช่ป้ะล่ะพี่มาร์คคค(???)
พี่เขาพูดจบก็เดินนำผมเข้าไปในห้องทันที คือไม่ใช่เดินธรรมดานะครับ เดินกวักมาแบบ มึงมานี่ดิ๊ ยืนทำเหี้ยไรฮะอ้ายสัส อะไรแบบนี้อะ คือกูคนครับไม่ใช่หมาหรือเหี้ยที่ไหน มากวักมาเรียกกันแบบนี้นี่เห็นแบมเป็นลูกหมาแงะ? ทำอย่างกับกูเชื่องเนอะ จะบอกให้เอาบุญผ่านทางโทรจิตนะพี่มาร์ค(????) เลี้ยงผมให้เชื่องอะยาก แต่ถ้าให้เลี้ยงพี่อะผมยอม
ง่อววววววววววววววววววววววว
เล่นเองตบมุกเอง ไม่มีใครทำได้นอกจากพี่กันต์ครับ==
“ยืนรออะไรล่ะฮะ? จะให้ทายาให้ไหมเราอะ” พี่เขาหันมาจูงมือผมเข้าไปในห้อง หื้มมมม เดินเองได้ครับไม่ต้องจูงง นี่ชักจะทำเหมือนผมเป็นสัตว์เลี้ยงเข้าไปทุกทีละนะพี่มาร์ค*-*
“ห้องพี่ดูมีระเบียบมากเลยอะ” มันจะไม่มีระเบียบได้ไง ก็พี่เขาก่อนหน้านั้นเรียนหมอ ทุกคนคงรู้ว่าหมอแม่งมีนิสัยยังไงนะฮะ== ห้องของพี่เขาเป็นสีขาวแบบ ขาวจนแสบตาอะเข้าใจป้ะ? จากที่ปกติพี่มาร์คผิวขาวอยู่แล้วพอมาอยู่ในห้องยิ่งขาวเข้าไปอีกอะ เก็ทยัง?? เก็ทแล้วเนาะ
“เดี๋ยวสักพักก็เละ วิศวะมีน้อยคนจะมีห้องที่เป็นระเบียบ” พี่รู้ได้ไงอะ(._. )? พี่แอบมาดูห้องผมปะเนี่ย ห้องอยู่ตรงข้ามกันด้วยอะ
“รู้ดี” ผมตอบกลับพี่เขาพลางหย่อนตูดอันเต่งตึง(?)ของตัวเองลงบนโซฟาตัวใหญ่สีเทาควันบุหรี่ อู๊ววววว แม่งงง นุ่มนิ่มจนกูสามารถจมลงไปในโซฟาได้เลยอะ บางครั้งมันก็นุ่มไปนะ==
สักพักพี่เขาเห็นผมนั่งอยู๋เงียบๆจัดท่านั่งดีๆแล้วพี่เขาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แบบ เฮ่อ! เน้นๆอีกครั้งนึงคือ เฮ่อ! แบบนี้เลยครับคิดเอาแล้วกันว่าพี่เขารำคาญกูแค่ไหน เอ๊า ให้ทำไงได้อะก็ผมมันมีแต่คนชอบเข้ามาทักก่อนตลอดนี่หว่า นานๆทีผมจะได้เข้าไปตีสนิทกับชาวบ้านเขานะเนี่ย พี่มาร์คควรพึงพอใจในสิ่งที่ตัวเองได้นะครับบ่องตรง
สักพักพี่เขาก็มาพร้อมกับหลอดยาแก้ปวดแล้วก็ขวดยาที่บรรจุไปด้วยเม็ดยาเยอะแยะมากมาย ขนาดอยู่ห่างกันประมาณ100ม.กูยังได้ยินเสียงพี่เบาเขย่าเม็ดยาอะ อย่าให้กูรู้นะว่าเม็ดยามันใหญ่ขนาดไหนอะ ถ้าใหญ่มากกูจะไม่กิน ถ้าเล็กมากแต่ให้กินหลายเม็ด กูก็ไม่แดก แต่ถ้าเม็ดเล็กแดกเม็ดเดียว โอเคพี่กนต์จะกระเดือกลงคอแน่นอนครับ
“มานี่สิ” พี่เขาลงมานั่งข้างๆผมพลางตบโซฟาดัง ปุ ปุ อารมณ์แบบ ‘มุงเขยิบมานี่ดิวะ กูไม่เขยิบไปหามุงหรอกฟาย’ แบบนั้นเลยอะครับ โอเคไหนๆในอนาคตก็จะได้ใช้ห้องเดียวกันละ น้องแบมจะเขยิบไปหาพี่เขาก็ได้ อิอิ
ว่าไปนั่นพอผมทำตามที่พี่เขาต้องการผมก็ขอเรียกค่าใช้จ่ายนิดหน่อยโดยการใช้มือข้างนึงโอบเอวพี่เขาหลวมๆ ส่วนอีกข้างก็วางเอาไว้ข้างลำตัวเฉยๆครับ ปล่อยมันไปก่อน พอถึงหน้าที่ของมันแล้วมันจะโผล่พรวดออกมาเองครับ อุริฮิฮิ
“แบม..การเขยิบอะเขาให้ใช้แค่กระดิกตูดมาเฉยๆ มือไม่ต้อง” พี่เขาพูดพลางเอามือเล็กๆนุ่มๆของพี่เขามาแกะมือของผมที่โอบเอวของเจ้าตัวอยู่ เห็นโอบหลวมๆแต่ก็ใช่ว่าจะเอาออกง่ายๆน้าคร้าบพี่มาร์คคคคค
“โห่พี่ หาที่ยึดเหนี่ยวไง” หาข้อแก้ตัวสักนิด ชีวิตแจ่มใส..มั้ง?
“เออ แล้วแต่เลย-*-“ สงสัยพี่เขาคงรำคาญผมจริงๆแล้วแหละเลยปล่อยให้ผมโอบเอวพี่เขา กูไม่ได้รู้สึกผิดแต่อย่างใดครับ แต่กูรู้สึกชนะอะเข้าใจป้ะ? วะฮะฮะฮะฮะฮ่าาาาาา
“มาสิโดนตรงไหนมั่ง?” พี่เขาถามผมหน้านิ่ง เอ๊า ตีเองไม่ใช่ไง้? ทำไมต้องมาให้กูตอบอะครับถามจริง ตีเองแล้วจำไม่ได้ ว็อท เดอะ ฟัคคคค
“ได้ข่าวว่าพี่ตีเอ— เฮ่ยๆๆ อย่าแม้แต่จะง้างมือนะพี่มาร์คกวนนิดกวนหน่อยก็ไม่ได้ จะตบจะตีอย่างเดียวเลย” พอผมเห็นพี่เขากำลังจะง้างมือตบเท่านั้นแหละครับ ผมรีบไปคว้าข้อมือพี่เขาทันที อื้อหือ...อย่าคิดว่ากูจะยอมให้มุงตบง่ายๆนะครับอิพี่มาร์ค==
“ชิ” แน่ะ มีการออกอาการงอนเล็กน้อยด้วย คือคนที่ควรจะงอนต้องเป็นกูครับพี่มาร์ค ไม่ใช่มึง เข้าใจตรงกันนะ?
“เร็วๆดีพี่ แบมแสบนะเนี่ย ตรงนี้ๆๆๆๆ” ว่าไปนั่นผมก็เปลี่ยนเรื่องคุยกับพี่เขามาบอกเรื่องความเจ็บแสบจากการโดนอุ้งมือแมวอรหันของพี่เขาดีกว่า เพราะรู้ไงว่าถ้าพี่เขางอนแล้วงอนโหดแน่ๆกูเลยเปลี่ยนเรื่อง
สักพักพี่เขาก็เริ่มลงมือทายาให้ผมทันที โอ๊ย เมียใครขนาดทำหน้านิ่งๆยังสวยเลย=.,= นี่ถ้าเป็นพวกผู้หญิงหน้าตาน่ารัก ร่างกายบอบบางนี่พี่กันต์จะยอมให้อิแม่งอนต่อเลยนะเนี่ย ถามว่าทำไมให้งอน?
เพราะกูเป็นผู้ชายประเภทที่ไม่มองหญิงอะครับ:-)
หรือเอาภาษาบ้านๆก็คือผมเป็นเกย์ครับ และด้วยใบหน้าที่แม่ให้ผมมาเยอะเกินไป เบ้าหน้าของผมเลยจะออกหวานๆ แบบหว๊านนนนนหวานอะ
แต่พี่มาร์คหน้าเขาสวยนะไม่ใช่หน้าหวานแบบผม ผู้ชายส่วนใหญ่เขาก็ชอบคนสวยๆใช่ป้ะล่ะ? เพราะงั้นผมต้องพยายามเข้าหาพี่เขาให้มากหน่อย
นี่แค่เจอกันวันเดียวก็หวงขนาดที่ว่าถ้าหมามองผมก็สามารถเอาส้นตีนไปเตะยอดหน้ามันได้เลย หลายๆคนอาจจะไม่รู้ รวมทั้งเพื่อนซี้ของผมเองอย่างไอยูคที่ผมกับมันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้น ตัวติดกันเป็นปลิงก็ยังไม่รู้อะ ยังไม่รู้ว่าผมเป็นคนที่หวงของมาก..แล้วก็หวงโหดด้วย
ใครจะไปรู้ ถ้าพี่มาร์คไปอ่อยเรี่ยราดใส่ใครขึ้นมาล่ะก็..ผมอาจจะจับพี่เขาทำเมียซะตรงนั้นเลยก็ได้ วันนี้ตอนเช้าผมรู้หรอกว่าพวกเด็กผู้ชายปี1อะสนใจพี่มาร์ค แม่งร่วมกันสามัคคีหันหน้าพรวดมาที่พี่มาร์คกันอย่างพร้อมเพรียงเลย นี่ถ้าคอพวกมึงหักขึ้นมากูไม่ให้เมียกูรับผิดชอบนะครับ(?)==
“เอ้า เสร็จแล้ว” นี่กูบ่นอยู่ในใจจนพี่เขาทายาให้กูเสร็จเลยเหรอวะเนี่ย ผมว่าผมก็ไม่ได้เป็นคนขี้บ่นเหมือนไอกุกมันนะ== ไอชิบหาย บ่นกูได้ทั้งวี่ทั้งวัน มันก็บอก ‘กูบ่นมึงจนปากเปียกปากแฉะหมดแล้วเนี่ยไอแบม แต่มึงก็ไม่หัดดัดสันดารมึงซักทีเนี่ย อี เหี้ย!’ เอ๊า มึงก็หยุดด่ากูบ้างเด้ ห่าจิต=*=
“จะกินอะไรเดี๋ยวพี่ไปทำให้” ทำไมพี่มาร์คต้องแทนตัวเองแบบนั้นด้วยอะ คนสวยอย่าทำแบบนี้สิไม่น่ารักเลยนะ
“..ทำไมวะพี่?” เออถึงกูจะไม่อยากให้พี่เข้าแทนตัวเองว่าพี่ แต่กูก็เรียกพี่เขาว่าพี่หรือเปล่าวะ?
“ก็ยาแก้ปวดขวดนี้มันต้องกินหลังอาหารไง โง่จริง” อ่อ โทษทีคับน้องกันต์ไม่ทันได้สังเกต ก็เพราะมองแต่หน้าพี่งัยยยย ฮิ้ววววว
“อย่าให้รู้นะว่าพี่เป็นน้องรหัสแบมอะ” ผมแหย่พี่เขาพลางบีบแก้มพี่เบาๆ...ถึงพี่เขาจะไม่มีเท่าแก้มของกูก็เถอะ==
“จะกินไหม=*=?” พี่มาร์คคงจะไม่รู้ตัวสินะว่าหน้าตัวเองตอนนี้แดงแค่ไหน ตอบเลยว่า นิดนึง มีริ้วพอน่ารักอะ
“ขอกินพี่แทนได้ปะ?” หยอดทีก็ขอลวนลามพี่เขาหน่อยแล้วกันอิอิ มือไวเท่าความคิดผมก็ใช้มือที่โอบเอวพี่เขาอยู่เปลี่ยนมาลูบก้นไปเขาเบาๆพอให้ใจสั่นได้ อ๊ากกกกก พี่มาร์คนี่นุ่มไปทั้งตัวเลย
“แบมอย่าทะลึ่งดิ!”
“อ๊ากกก อย่าตีผมมมมม”
.
.
.
เอิ๊กกก พอผมได้ลิ้มรสฝีมือการทำอาหารขอพี่มาร์คจนพอใจแล้ว พี่เขาก็จัดการยัดยาเม็ดเบ้อเริ่มเข้าปากผมทันที เม็ดเท่าขี้กระต่ายอะ==” พอผมกระเดือกมันลงท้องไปปุ๊บพี่เขาก็บอกว่า
‘ยาอันนี้พอกินไปมันจะง่วง เพราะงั้นก็นอนที่ห้องพี่ก่อนแล้วกัน พี่ไม่อยกเห็นแบมไปนอนฟุบอยู่ที่หน้าห้องชาวบ้านเขาอะเข้าใจป้ะ? เห็นแล้วอุจาดตา’
นั่นคือสาเหตุที่ผมต้องมานอนตะแคงมองพี่เขาใส่แว่นกลมๆทำงานอยู่บนโซฟานี่แหละครับ ใส่แว่นยังน่ารักเลยอะ ชาวบ้านเขาใส่แว่นแล้วดูเอ๋อกันหมด แต่ทำไมพี่มาร์คใส่แล้วมันดูน่ารัดจังน้า ชีวิตดี๊ดีได้นอนมองเมียทั้งวัน เดี๋ยวซักพักกูก็หลับละเนี่ย กูเห็นพระเจ้ารอกูอยู่รำไร...
“มองอะไรอยู่ได้?” พี่เขาหันมามองหน้าผมพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างน่ารัก นี่พี่ยังมีหน้ามาถามผมอีกเหรอว่าผมมองใครอะ
“มองเมียครับ..แอ๊ะ! อย่านะเว่ย!” ผมตอบพี่เขาไปแบบกวนๆ แต่ยังไม่ทันไรพี่แกก็จะตบผมอีกละ ผมเลยใช้อำนาจความเป็นผัว(?)ชี้หน้าสั่งพี่เขาให้หยุดง้างมือมาตบผมทันที
“อ่าว ไม่ตบละเหรอ?” เมื่อเห็นว่าพี่เขาไม่ตบผมกลับก็อดที่จะแหย่ไม่ได้ คนหน้าสวยก็งี้แหละน้า
“หรือจะให้ตบ?” พี่เขาทำท่าจะตบผมจริงๆ เข้ามาดิ! เดี๋ยวจับกดแม่งตรงนี้อะ!
“ตบจูบอะ” เหยดเข้! ใช้มุกนี้แล้วไม่โดนตบด้วยเว้ย! เดี๋ยวกูเมมโมรี่เอาไว้แป๊ป
“อึก..ฮึ่ย!” พี่มาร์คเก็บอาการหน่อยครับ หน้าแดงไปถึงหูแล้วครับ เดี๋ยวกูก็จัดซักดอกตรงนี้นี่แหละ คนอะไรน่ารักน่ากินขนาดนี้วะ อ๋อวว คนสวยงัยยยย ฮิ้ววววว
“เอ้า เอารีโมทไปแล้วเปิดทีวีดูละครไปเหอะ” โอ๊ะ..โอ๊วววววววว!! จริงด้วย! วันนี้เดือนเกี้ยวเดือนเล่นนี่หว่า!
“เฮ่ย! ขอบคุณมากพี่! ตอนนี้กี่ทุ่มละ?” พอรู้ว่าซีรี่ย์ที่ตัวเองชอบดูกำลังมาความง่วงก็หายเป็นปริดทิ้งเลยครับท่านนักอ่านที่รัก==
“4ทุ่ม..เฮ่ย จริงด้วย! แบมเปิดช่อง31ดิ๊” อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก(ถ้ากูตุ๊ดอีกนิดนี่สามารถกรี๊สลั่นห้องพี่มาร์คได้เลยนะเนี่ย)พี่มาร์คก็ดูเรื่องนี่เหมือนกันเหรอเนี่ยยย
สักพักผมก็จัดการเปิดช่องที่เมียจ๋า(?)ต้องการทันที ดีนะที่มาทันเพลงเปิดพอดี นึกวาจะไม่ทันซะแล้ว จะว่าไป..พี่มาร์คเขาดูอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ?
“พี่ดูเรื่องนี้ด้วยเหรอ?” ผมหันหน้าไปทางพี่มาร์คที่ตอนนี้เทงานทิ้งแม่งหมดทุกอย่างแล้วเปลี่ยนมานั่งบนโซฟาข้างๆผมแทน
“แน่นอนดิ พี่ติดตามเรื่องนี้ตั้งแต่ยังเป็นนิยายในเว็บเลยนะ นี่ถึงกับไปสอยแบบรวมเล่มมาด้วยเลยนะเนี่ย ยิ่งรู้ว่าจะมีเป็นซีรี่ย์ด้วยนี่ พี่แทบกรี๊สเลย” พี่มาร์คพูดออกมาเยอะกว่าที่น้องกันต์คิดเอาไว้เยอะเลยนะเนี่ย พี่เขาดูกระตือรือร้นขึ้นมาทันทีเลยอะพอชวนคุยเรื่องนี้ พี่เขาดูน่ารักน่าเอ็นดูจังเวลาทำตัวแบบนี้อะ
ว่าไปนั่นผมก็เข้าไปโอบเอวพี่เขาแล้วชิงหอมแก้มนุ่มๆของพี่เขาทันที แถมพี่มาร์คยังไม่ขัดขืนด้วยอะ พี่เขากลับจำยอมให้ด้วยเว่ยยย กรี๊สสสสสส(กูได้กรี๊สแล้วไหมล่ะ)พี่เขาเขยิบเข้ามาใกล้แบมด้วยอะม้าาาา ม้าาาาาาาาาาา เอาค่าสินสอดมาาาาาา!
“พี่มาร์คมานี่มา” พอผมได้ใจหน่อยก็อดที่จะกระแซะพี่เขาไม่ได้ ผมพูดพลางตบเบาๆที่ขาอ่อนของตัวเอง ทำไปงั้นแหละเผื่อพี่เขาจะเล่นด้วย
ฟุบ!
พีคไปอีกไม่มีอีกล้าวววววว! ใครจะไปเชื่อล่ะว่าพี่มาร์คจะมานั่งตักผมจริงๆอะ คือเบามาก คือฟินมาก เอื้อ ช็อตนี้น้องแบมตายครับพี่มาร์คU\\w\\U
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไรท์มาต่อแล้วน้าาาา กรี๊สสสสส วินมากกกก ตอบเลยว่เฮียกันต์วินม้ากกมากก
แต่งไปเขินไป555 เมื่อวานกะว่าจะแต่งให้จบนะ แต่อิทธิพลความขี้เกียจมันเยอะกว่าอ่านะ555
ถ้ามีคำผิดเยอะเกินไปต้องขอโทษด้วยนะคระะะ(มาแก้ละเนี่ย55)
ถ้าชอบก็อย่าลืมกดFAV แชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกันด้วยนะะะะ
คอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยย อิ๊วววววว
สามารถอ่านได้ที่เว็บนี้ก็ได้น้าค้าา
https://writer.dek-d.com/-shiro-kun/writer/view.php?id=1651007
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น