{GOT7} BM วิศวะU//U [BamMark] 1-น้องหน้าสวย-
-1-
5:30 น.
กริ๊งงงงงงงง!
.
.
.
เสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์เครื่องบางสีแดงรุ่นAppleดังขึ้น ในขณะที่มีร่างกายบอบบางร่างหนี่งกำลังนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาหวังจะให้มันช่วยอุดหูของเขาได้บ้าง
เฮ่อ...เขาไม่อยากไปร่วมกิจกรรมรับน้องของคณะวิศวะเอาเลยนะอาจริงๆ ตอนนั้น ตอนที่เขายังอยู่แพทย์น่ะ ตอนนั้นบังเอิญไปเห็นรุ่นน้องปี1ของคณะวิศวะ(รุ่นของพี่กันต์คนแมนUwU)กำลังถูกทำโทษที่มาสายโดยการวิ่งรอบสนาม100รอบ แล้วดูสนามดิ มันไม่ใช่เล็กๆนะเว่ย!
จะว่ามาร์ค ต้วน อี๋เอิ้นคนนี้เป็นเด็กซิ่วก็ไม่เชิงอ่านะ เอาจริงๆผมอยากเรียนที่นี่มากเลย ก็เพราะผมเก่งเรื่องนี้นี่นา แต่เพราะรูปลักษณ์ภายนอกของผมมันดูนิ่งๆเงียบๆสุขุมหน่อยๆ
ทางครอบครัวเลยอยากให้ผมเรียนหมอ แบบไม่ถ่งไม่ถามสุขภาพกุซักคำ ก็ผมเป็นเด็กกตัญญูต่อพ่อแม่อ่านะก็เลยยอมเข้าไปเรียน
แถมแพทย์ยังต้องเรียนตั้ง6ปีเลยนะ น้องมัคคึคนนี้จิไม่ทนUwU เพราะฉะนั้นผมเลยซิ่วมาเรียนวิศวะแทนอย่างที่เห็นนี่แหละ ทำไมวะ? ก็กุเถื่อนอะ ขืนเป็นหมอก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาทักกันพอดี55
ถึงผมจะบ่นไปยาวเหยียดขนาดนั้น ยังไงก็ต้องลุกขึ้นออกจากเตียงเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวอยู่ดี ไม่อยากจะคิดจริงๆ หลังจากนี้ผมจะสลัดคราบคุณหมอสุดหล่อ(?)แสนอ่อนโยนออกไป เหลือแต่คราบมาร์คต้วนคนเถื่อนที่กำลังจะมาในอีกไม่ช้าก็นาน:-D
พอมารู้สึกตัวอีกทีผมก็ดันมายืนอยู่หน้าตึกคณะเสียแล้ว..เอ๊ะ แล้วกุจอดลูกชายเอาไว้ไหนหว่า แต่ช่างลูกมันไปก่อนละกัน ฉับพลันข้อมือขาวก็ยกขึ้นมาเพื่อดูเวลาในขณะนี้
6:13 น.
อ่า ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือเลย เห็นเขาประกาศมาว่ามีเข้าแถวตอน7:15 น. ว่าไปนั่นเรียวขาบางก็ก้าวเดินตรงไปนั่งบนแสตนกับน้องๆ(ถึงตอนนี้จะต้องเป็นเพื่อนกันก็เถอะ)เพื่อรอเวลาเข้าแถวทันที ระหว่างนั้นผมก็จัดการควักโทรศัพท์เครื่องสีแดงขึ้นมาดูเล่นเพื่อฆ่าเวลา อาจจะมีหันไปคุยกับน้องๆ(ในคราบขุ่นเพื่อน)ที่นั่งข้างๆบ้างตามความเหมาะสม โดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครหลายๆคน ทั้งหญิง..และชาย
“เฮีย”
“...”
“เฮีย”
“...” แน่ะ ยังมาทำเป็นมองหน้ากูสักแป๊ป แล้วกลับไปเก๊กหน้านิ่งเมินกูอีกนะ อิห่า
“เฮี่ยคับ”ผมเริ่มอดทนกับความขี้เก๊กของอีกฝ่ายไม่ไหวละนะ
แหม เห็นสาวเป็นไม่ได้ พอน้องปี1ในคณะเดินมาปุ๊บนี่รีบหันขวับไปหาเลยนะ มีการทำหน้านิ่งเพื่อไม่ให้น้องๆเขาจับได้อีก
สวยๆอึ๋มๆแบบนั้นนี่มองจนไม่สนน้องรหัสอย่างกูเลยเนอะ จ้องอยู่นั่นแหละขาน้องเขาอะ จ้องจนตาจะถลนออกมาละคับสึด== น้องเขาผวาหมดครับอิเฮี่ย
แน่ะ กุด่าขนาดนี้แล้วยังไม่เสตามามองกุอีกนะ เด๊ะๆถ้าโดนเจ้หวังเข้ามาควงแขนอีกผมจะไม่ช่วยละนะ จริงๆนะ จริงๆ
“อร๊ายยยย น้องบี๋ของเจ้อยู่นี่เองงง”นั่นไงกุคิดยังไม่ทันขาดคำ กูคิดถึงเป็นไม่ได้เลยนะ นี่เจ้เป็นหวังญาณทิพย์หรือแจ็คจิตสัมผัสวะ ตอบน้องอย่างกูทีดิ๊
อิเจ้นี่แม่งโคตรพ่อโคตรแม่อันตรายอะบ่องตรง กูควรสงสารมุงดีไหมครับเฮียบี๋ที่ได้พี่รหัสแบบนี้ จริงๆเจ้เขาก็ไม่ได้เป็นตุ๊ดหรอกนะ เจ้เขาแมนทั้งแท่ง..มั้ง? ถ้าอารมณ์ดีเจ้แกก็งี้แหละ555
โอ๊ะ! ผมลืมแนะนำตัวไปได้ยังไงเนี่ย หล่อขนาดนี้ไม่มีคนรู้จักก็แย่สิU//U ผมชื่อ นายกันต์พิมุกต์ ภุวกุลครับ เด็กคณะวิศวะ สาขาแมคคาทรอนิคส์ครับ อยู่ปี2 ปีนี้ผมจะจัดการกลั่นแกล้งรุ่นน้องให้หนำใจไปเลย คอยดูเดะ! วะฮ่าาาาาาา!(เก็บกดตั้งแต่โดนพวกพี่ว้ากสั่งทำโทษให้วิ่งรอบสนาม100รอบ)
“เฮ่ย! เจ้มาได้ไงเนี่ย!” อยู่ดีๆเฮียบี๋เขาก็โพล่งตกใจขึ้นมา โถอิห่านี่ ทำกุตกใจไปด้วยเลย=*= ถ้าเก้าอี้กูไม่มีพนักพิงแล้วล้มหงายหลังไปใครจะรับผิดชวบบบบ ฮะะะะะะ ตอบกุเซะะะะ
“เจ้เดินมาไ---“
“เย็ดเขขขขขขขข้!!” ครับ ครั้งนี้เฮียแกดูจะตกใจมากกว่าเดิม ทำกุตกใจอีกรอบมุงสนุกมากไหมครับสัส==? จะเอาอีกมะ มาเล้ยยย
“อะไรของเฮียเนี่ยฮะ?”ผมหันหน้าไปถามพี่แกอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมขมวดคิ้วไปด้วย
“กูรู้แล้วว่าใครจะมาเป็นเดือนคณะให้เราในปีนี้!” เฮียบี๋เขาพูดไปก็ตบขาตัวเองไป
คือกุถามหน่อยนะ..ตบรัวขนาดนั้นมุงไม่เจ็บบ้างเหรอฮะ? ทำอย่างกับเด็กเจอของเล่นใหม่อย่างไรอย่างนั้นแหละ
“เฟรชชี่อะนะ?” ผมถามพี่เขาอีกรอบเพื่อความแน่ใจ คืออิเด็กนั่นมันจะเป็นใครก็ได้ แต่อย่าให้มันหล่อกว่ากูแค่นั้นพอครับเฮีย เดี๋ยวเสียชื่อเดือนมหา’ลัยอย่างผมกันพอดี
ง่อววววว เห็นผมตัวแค่นี้แต่ผมเป็นถึงเดือนมหา’ลัยเลยนะเว่ยย เป็นไงล่ะ ดูถูกน้องกันต์ดีนัก โดยเฉพาะพวกพี่ๆปี3นี่แหละ(รุ่นเจ้หวัง)ชอบบอกว่าตัวเขาออกจะอ้อนแอ้นขนาดนี้จะไปเป็นเดือนมหา’ลัยได้ยังไง ดีนะได้เจ้หวังช่วยเอาไว้ ไม่อย่างนั้นผมไม่ได้มาอยู่ ณ จุดๆนี้หรอกครับบ่องตรง ไม่อยากจิโม้เลยจริงๆUwU
“มึงนี่ก็ถามอะไรโง่ๆเนอะไอ้แบม” เฮียเขาหันมาหาผมไม่พอเสือกด่ากูโง่อีก
ครับอันนี้ยอมรับว่ากุผิด เออกุจะถามทำไมวะในเมื่อกุก็เป็น? น้องกันต์งงจังเลยครับ(._. )
“เอาหน่า แล้วคนไหนอะเฮีย” ผมเลือกที่จะไม่สนใจคำด่าของพี่แกแล้วกลับมาเข้าเรื่องอีกครั้ง จะว่าไปเฮียบี๋เขาก็เป็นคนตาถึงในเรื่องนี้อยู่เหมือนกันนะ บางทีไอเด็กนั่นอาจจะหล่ออย่างที่เฮียเขาว่าเอาไว้ก็ได้ ก็เฮียเขาแก่กว่าผมอะ เขาก็ต้องรู้สเป็คของกรรมการอยู่แล้วอะดิ
“โน่นไง โน่นๆๆ” พี่บีเขาพูดพลางเอานิ้วชี้พยายามบ่งบอกพิกัดให้ผม
โอ๊ะ..โอ้ววววว! เห็นน้องเขาแล้วกูยอมใจเลยครับ เรือนร่างบอบบางที่เกือบๆจะเป็นไม้เสียบผี(?)ของน้องเขามันช่างน่าปกป้องซะจริง ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูลูกพีชน่ารัก จมูกโด่งได้รูป เอวคอดสวย ดวงตาเรียวกลมเหมือนลูกแมว หุยยยยยย สวดยอดดดดด
ตอนนี้ร่างบางกำลังอยู่ในชุดเอิ่ม..เรียกยังไงดี ผมก็ไม่ใช่เด็กสายแฟชั่นซะด้วยสิ เอาเป็นว่าน้องเขาใส่เสื้อยืดสีดำเอาไว้ข้างใน แล้วตามมาด้วยเสื้อแจ็คเก๊ตแขนยาวสีแดงแล้วกัน
แถมยังไม่ได้รูดซิบเสื้อด้วยทำให้น้องเขาดูแมนๆขึ้นเล็กน้อยถ้าไม่นับผมหน้าม้าสีบลอนซ์ของน้องเขาอะนะ== มันดูน่ารักมากเลยอะพี่กันต์ขอบอก..เอ แต่ว่านะ..
น้องเขา..หน้าติดจะสวยมากกว่าหล่อรึเปล่า
“แต่เฮีย..” ผมละสายตาจากน้องหน้าสวยทันทีเมื่อเห็นท่าทีว่าร่างบางรู้สึกตัวได้ว่ากำลังมีคนแอบมอง โถใครมันจะหน้าด้านไปจ้องหน้าน้องกลับล่ะฮะ เดี๋ยวโดนน้องเขารังเกลียดขึ้นมาจะทำไง เดี๋ยวก็แห้มแดกกันพอดี==””
“อะไรอีกวะฮะ? เฮียกำลังพิจารณาหน้าตาน้องเขาอยู่เนี่ย” ใช่ครับ..อิเฮียมันยังจ้องน้องเขาอยู่ มีบ้างที่น้องเขาจะเผลอมาสบตากับพี่บีโดยบังเอิญแต่น้องก็เป็นฝ่ายหันหน้าหนีไปคุยกับเพื่อนของเขา ถ้าน้องเขาระแวงมึงขึ้นมานะ กุจะเอาฟันหน้ากุเฉาะหัวมึงให้ดู(บังอาจทำให้กุโดนรังเกลียดไปด้วย)
“คือแบบ..น้องเขาหน้าสวยมากเลยอะ” พูดไปหัวใจก็เต้นแรงไป งุ้ยยยยย น้องสวยมากเลยอ่าาาาแค่มองพี่กันต์ก็เขินจนอกจะแตกตายอยู่แล้ววว(?) อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าแก้มแดงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวU//U
“เออ..มึงก็พูดถูกนะ อ่าว ทำหน้าเคลิ้มแบบนี้..”
“...”
“มึงหลงน้องเขาเข้าให้แล้ว!?” พี่บีโพร่งพูดขึ้นมาทันที ทำเอาผมหยุดเคลิ้มไป จะขัดชีวิตกุอะไรนักหนาาาาาา ขอเวลาให้น้องรหัสอย่างกูได้มีความรักบ้างเถอะครับ
“..บีพี่ว่าน้องเขาก็สวยจริงๆนะ” อยู่ดีๆคนที่นั่งอยู่ข้างๆพี่บีเงียบมาตั้งนานก็เอ่ยขึ้น ผมบอกไปแล้วใช่มะว่าพี่แจ็คเขาไม่ใช่ตุ๊ดอะ พี่เขาแสดงไปงั้นแหละ55
“ใช่มะพี่แจ็คคคคค” ผมที่ได้ยินพี่แจ็คพูดแบบนั้นก็เอาใหญ่ทันที แหม ไม่ได้มีทุกวันนะครับที่ผมจะเอาคืนอิเฮี่ยบีได้อะ
“จะว่าไปไอเด็กรูปร่างกำยำหน่อยอะที่นั่งข้างๆไอเด็กหน้าสวยของมึงก็ดูดีนะ” อยู่ดีๆพี่บีก็เปลี่ยนเป้าหมายซะงั้น ดีเหมือนกันจะได้ไม่มีคู่แข่งน้องกันต์จะได้มีเมียเป็นตัวเป็นตนซะที ฮิฮิ
“ก็ใช้ได้นะ แต่พี่ว่าช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ มันจะถึงเวลาเข้าแถวแล้วนะ ได้ข่าวว่ามึงเป็นหัวหน้าเฮ้ดว้ากหนิไอเงิง”
“พรืดดดดดดดดด” พอพี่แจ็คพุดจบผมก็ถึงกับหัวเราะพรืดทันที เหยดดดด ฉายาใหม่พี่บีโคตรเฟี้ยวเลย5555 นับถือพี่แจ็คคิดได้ไงวะ555
“เออใช่! ขอบคุณมากนะพี่! ไอเหี้ยแบมมึงนี่ก็ขำอยู่นั่นแหละ หุบปากมึงได้ละ!” พอพี่บีเห็นว่าผมเอาแต่หัวเราะอย่างเดียวก็หนมาโวยวายใส่ผมทันที โห่ก็มันขำอะพี่555
.
.
.
ยิกๆๆ
“นี่ๆ” อยู่ดีๆก็มีผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งมาสะกิดแขนผม หือ? หน้าตาดีนี่นา เรื่องหน้าตาเอาไว้ก่อนแต่ส่วนสูงนี่สิ นี่ผมแก่กว่านะทำไมถึงได้สูงกว่าผมซะงั้น ฮุ่ยยยย ไม่ยุติธรรม!=*=
“มีอะไรเหรอ?” ผมพยายามทำตัวเหมือนตอนที่เพิ่งเข้าแพทย์ใหม่ๆเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต ว่าแต่ทำไมเจ้าเด็กนี่ถึงต้องทำหน้าอึกอักด้วยล่ะ?..หรือกูแสดงไม่ดีวะ ชิบหาย!?
“คือเราชื่อ คิม ฮันบินนะ หรือจะเรียกว่าบีไอก็ได้:-)” แหม่ แนะนำตัวจบก็มียิ้มกรุ้มกริ่มกลับมาด้วยนะเนี่ย หวังว่าจะให้กุใจสั่นเหรอ เป็นไปไม่ดรั้ยยยยยย
“อ่า เราชื่อมาร์คนะ” ว่าจบผมก็ยิ้มอ่อนกลับ เป็นไงล่ะครับ เห็นนิ่งงี้ผมก็อ่อยเป็นนะUwU
“ชื่อมาร์คเหรอ มีชื่ออื่นไหมอะ? ชื่อนี้มันไม่เข้ากับหนังหน้านายเลย” พูดจบก็ยิ้มหน้าทะเล้นใส่ผมอีก นี่จะหาเรื่องกันใช่แมะ?
“ทำไมล่ะ? มาร์คว่าหนังหน้าของมาร์คก็หล่อเข้ากับชื่อเท่ๆนะ?” ผมถามกลับฮันบิน เจ้าเด็กนี่อยู่ด้วยแล้วก็สนุกดีเหมือนกันแฮะ
“ไม่อะ หน้าของนายน่ะออกจะติดไปทางสวยมากกว่าอีก” เด็กหนุ่มข้างหน้าผมพูดพลางยื่นมือมาบีบแก้มของผมเบาๆ นี่ผมคิดว่าผมผอมจนจะไม่มีแก้มให้บีบแล้วนะ==
“ฮึ่ม..” ผมแสดงความไม่พอใจออกมาใส่อีกฝ่ายแบบเด็กน้อยน่ารักใสๆโดยการพองแก้มป่อง ใช่ครับ..พองแก้มครับ..
“งั้น..เราจะขอเรียกนายว่ามัคมัคแล้วกันนะ ชื่อน่ารักดีจะได้เหมาะกับนายขึ้นมาหน่อย^^” โอ้โห...ตั้งชื่อซะเสียชาติเกิดคนหล่อย่างกูเลยนะอิเด็กเปรต..ยังจะมายิ้มให้กูอีก หุบ! หุบยิ้มเดี๋ยวนี้! กุเคืองนะเนี่ย!
“อ..อือ จะเรียกอะไรก็เรียกแล้วกัน” ถึงจะบ่นไปยืดยาวขนาดนั้น แต่ผมได้แต่ต้องจำยอมฮันบินอยู่ดี
“นี่มัคมัค..กลุ่มพี่ๆตรงนั้นเขาเอาแต่จ้องมาที่เราอะ” ฮันบินว่าพลางใช้สายตาบอกทิศทางให้เขา หือ?ทำไมไอเด็กที่ทำทรงผมแสกข้างสีดำนั่นมันหน้าคุ้นๆวะ?? หรือกูคิดไปเอง???
“ช่างเถอะน่าฮันบิน จะไปสนทำไม” ผมพยายามเบี่ยงประเด็นเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายคิดไปไกลยันดาวอังคาร
“แต่พี่เขาจ้องกันใหญ่เลยอะ กดดันอะเวลาจะเข้าไปคุยกับมัคมัคใกล้ๆแล้วจะโดนหาว่าเป็นเก้งไหมเนี่ย”
ฟุบ!
“จะบ้าเหรอ นี่เราชายแท้ทั้งคู่นะเว่ย!” อยู่ดีๆมือมันก็ไปตบที่แขนของอีกฝ่ายเบาๆด้วยความหมั่นไส้ เอาจริงๆผมก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่อะนะเวลามีคนหาว่าเป็นเก้ง..แต่ก็นะ อนาคตมันคาดการณ์ไม่ได้บางที่ภายในอนาคตข้างหน้าผมอาจจะเปิดใจให้กับเรื่องพวกนี้ก็ได้
“ฮะๆ มือหนักใช่ย่อยนะเนี่ยเราอะ” ฮันบินพูดไปก็รูปแขนตัวเองไปด้วย แหม เห็นตีเบาๆแบบนี้นี่ก็ใช่ว่าจะไม่เจ็บนะครับแม่คนหล่อ(?) ตอนแรกมันก็ยังไม่ออกอาการหรอก แต่หลังๆนี่เริ่มแสบละ==
“แหวะไม่จริงอะ หน้าตาก็ดี ร่างกายก็บึกบึนกำยำซะเปล่า ทำอย่างกับว่าแค่ตีนิดเดียวจะทำให้นายตัวแตกตายห่าอะ”
“จ้าาาาาาๆ”
“อ๊ะ พวกพี่ๆเขาจะไปไหนกันอะ?” ฉับพลันสายตาของผมก็ไปเห็นตอนที่อิพี่3ตัวมันลุกออกจากที่ทันที
“อ่อ ก็ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาเข้าแถวแล้วนี่นา” ฮันบินที่ได้ยินผมถามก็หันมาตอบผมเพื่อแก้ไขข้อสงสัย แหม่ไอ้เด็กนี่นี่มันดูจะมีประโยชน์ดีแฮะ
“เอาล่ะน้องๆครับ! ตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะครับ! ให้น้องๆที่มานั่งรอก่อนเวลามาต่อแถวด้านหน้าพี่เลยครับ!”
เอาแล้วไง..กิจกรรมรับน้องของคณะวิศวะจะเริ่มต้นแล้ว ทำไมวันนี้ใจของผมมันไม่ดีตั้งแต่เช้าแล้วนะ? จะบอกว่าคิดไปเองก็ไม่น่าใช่ เพราะเมื่อเช้านี้เขาก็ไม่ได้อยากมาร่วมกิจกรรมนี้เสียด้วยซ้ำ
รางไม่ดีจริงๆเลยนะมาร์คต้วนเอ๊ยยย...เฮ่อออออออ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนแรกอาจจะแต่งสั้นไปหน่อยก็ขอโทษเอาไว้ก่อนแล้วกันนะคะ55
ตอนนี้มันยังจิ๊บๆค่ะ ส่วนตอนต่อไปยังไม่ได้วางพลอตเรื่องเลยนะเอาจริงๆ55
เดี๋ยวจะแต่งสดเอาแล้วกัน55 ไรต์คิดว่าตอนนี้ต้องมีคำผิดเยอะแน่เลย
เพราะตอนนี้ไรต์พิมพ์ตอนกลางคืน55
อย่างไรก็ฝากกดFavเพื่อติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
พรุ่งนี้หรือไม่ก็วันอาทิตย์ไรต์อาจจะมาต่อให่นะะะะะ ขอบคุณค้าบบบบบบ
สามารถอ่านได้ที่เว็บนี้ก็ได้น้าค้าา
https://writer.dek-d.com/-shiro-kun/writer/view.php?id=1651007
รูปนี้เลยจ้าา555(วาดเองๆ555)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น